Dit is mijn nieuw Spaans nummer: 660710482
Het oude nummer heb ik geblokkeerd dus dit mag je verwijderen.
Ondertussen is de derde kotgenoot ingetrokken in ons appartementje. Nu is het helemaal vol. Laura is ook een Amerikaanse, net zoals Terez. Beide spreken vloeiend Spaans wat een groot voordeel voor mij is :)
Straks ga ik het Prado-museum gaan bezoeken, ik laat jullie zeker weten als het de moeite waard is.
Hasta Luego
Heleen
zaterdag 30 januari 2010
donderdag 28 januari 2010
:(
Ik ben vandaag mijn fototoestel en mijn spaanse GSM gestolen. Dus het nummer dat ik eerder op mijn blog plaatste is niet meer in werking.
Op de metro, toen ik even niet oplette waren er enkele oneerlijke mannen die in mijn tas zaten. Ik zou niet eens door hebben gehad dat er iets weg was als een vrouw mij niet aanklampte en zei 'he ze zaten in je tas te friemelen'.
Maar het is ook een gelukkige dag vandaag! Mijn punten zijn goed en mijn kotgenoot is aangekomen We zijn naar Sol gegaan en het was heel gezellig. Foto's zullen helaas niet volgen!
Morgen komt een derde meisje, ook een Amerikaanse toe en dan is het appartementje volledig.
Morgen is het hier in Madrid een feestdag dus ik ben een dagje thuis, dit is ook altijd mooi meegenomen.
Tot de volgende keer
met hopelijk alleen maar goed nieuws
Op de metro, toen ik even niet oplette waren er enkele oneerlijke mannen die in mijn tas zaten. Ik zou niet eens door hebben gehad dat er iets weg was als een vrouw mij niet aanklampte en zei 'he ze zaten in je tas te friemelen'.
Maar het is ook een gelukkige dag vandaag! Mijn punten zijn goed en mijn kotgenoot is aangekomen We zijn naar Sol gegaan en het was heel gezellig. Foto's zullen helaas niet volgen!
Morgen komt een derde meisje, ook een Amerikaanse toe en dan is het appartementje volledig.
Morgen is het hier in Madrid een feestdag dus ik ben een dagje thuis, dit is ook altijd mooi meegenomen.
Tot de volgende keer
met hopelijk alleen maar goed nieuws
dinsdag 26 januari 2010
Nog enkele sfeerfoto's
Dit is een speelgoedwinkel die heel gekend is hier in Spanje. Met een ingang voor hun speciale klanten...Kinderen. Misschien een idee voor in een kleuterklas?
Het uitzicht van op mijn balkon. Ik was dit nog vergeten zeggen maar toen ik deze morgen opstond lag er sneeuw. Volgens de Spaanse bevolking héél uitzonderlijk...
Mijn appartementje
Mijn eerste schooldag
Hallo allemaal
Hier ben ik terug. Ondertussen ben ik al een week in Madrid, wat vliegt de tijd toch.
Gisteren was mijn eerste schooldag, Spannend. Ik heb de andere internationale studenten en tevens mijn klasgenoten ontmoet. Je zal het niet geloven maar momenteel is er maar 1 meisje dat geen Nederlands spreekt. We zijn een gezellige groep bestaande uit 6 andere Belgen, 5 studenten uit Nederland en 1 studente uit Oostenrijk. Normaal zou er nog een Zweedse student moeten toekomen, maar die is voorlopig spoorloos verdwenen. Het is tof om je eigen taal te kunnen spreken tegen de meerderheid van de groep maar toch, dit is niet echt de bedoeling van een Erasmuservaring. Het is nu eenmaal zo, en het lijken me allemaal toffe mensen dus ik heb er zeker zin in!!
Nadat het welkomstwoordje van meneer Manuel Perez kregen we een ontbijt aangeboden. Eenmaal in de eetzaal merkten we al snel dat hun ontbijt iets helemaal anders is dan ons ontbijt. Wat wij zagen was een tafel vol zoetigheden. Gebakjes, koekjes, … dingen die wij dus eten met een tasje koffie als er bezoek komt eten de Spanjaarden dus als ontbijt.
Na het zware maar wel lekkere ontbijt kregen we onze eerste les Spaans. Er lag een kleine test op ons te wachten om ons niveau te bepalen. We zullen in 2 groepen worden verdeeld, de studenten die al een aardig mondje Spaans spreken zullen in groep A terecht komen, de beginners in groep B, drie keer raden waar je mij zal vinden?
Nadat we onszelf hadden voorgesteld kwam mevrouw Sara Tamarit met een hele stapel papierwerk. Lessenroosters, planningen, een plan van de school, … werden uitgedeeld. Na nog een korte uitleg zat onze eerste dag er alweer op.
Ik heb elke weekdag les van ongeveer 10.00 ’s morgens tot 14.00 ’s middags: 2 uur ‘echt’ les en 2 uur werken aan taken.
Vandaag hadden we Spanish education system. Een soort ‘onderwijs in Spanje voor dummies’. Heel interessant.
O ja, ik heb ook een Spaans nummer dus vanaf nu kan je me altijd bereiken op 0034630847799 (24/24)
To be continued…
Heleen
Hier ben ik terug. Ondertussen ben ik al een week in Madrid, wat vliegt de tijd toch.
Gisteren was mijn eerste schooldag, Spannend. Ik heb de andere internationale studenten en tevens mijn klasgenoten ontmoet. Je zal het niet geloven maar momenteel is er maar 1 meisje dat geen Nederlands spreekt. We zijn een gezellige groep bestaande uit 6 andere Belgen, 5 studenten uit Nederland en 1 studente uit Oostenrijk. Normaal zou er nog een Zweedse student moeten toekomen, maar die is voorlopig spoorloos verdwenen. Het is tof om je eigen taal te kunnen spreken tegen de meerderheid van de groep maar toch, dit is niet echt de bedoeling van een Erasmuservaring. Het is nu eenmaal zo, en het lijken me allemaal toffe mensen dus ik heb er zeker zin in!!
Nadat het welkomstwoordje van meneer Manuel Perez kregen we een ontbijt aangeboden. Eenmaal in de eetzaal merkten we al snel dat hun ontbijt iets helemaal anders is dan ons ontbijt. Wat wij zagen was een tafel vol zoetigheden. Gebakjes, koekjes, … dingen die wij dus eten met een tasje koffie als er bezoek komt eten de Spanjaarden dus als ontbijt.
Na het zware maar wel lekkere ontbijt kregen we onze eerste les Spaans. Er lag een kleine test op ons te wachten om ons niveau te bepalen. We zullen in 2 groepen worden verdeeld, de studenten die al een aardig mondje Spaans spreken zullen in groep A terecht komen, de beginners in groep B, drie keer raden waar je mij zal vinden?
Nadat we onszelf hadden voorgesteld kwam mevrouw Sara Tamarit met een hele stapel papierwerk. Lessenroosters, planningen, een plan van de school, … werden uitgedeeld. Na nog een korte uitleg zat onze eerste dag er alweer op.
Ik heb elke weekdag les van ongeveer 10.00 ’s morgens tot 14.00 ’s middags: 2 uur ‘echt’ les en 2 uur werken aan taken.
Vandaag hadden we Spanish education system. Een soort ‘onderwijs in Spanje voor dummies’. Heel interessant.
O ja, ik heb ook een Spaans nummer dus vanaf nu kan je me altijd bereiken op 0034630847799 (24/24)
To be continued…
Heleen
maandag 18 januari 2010
Mijn eerste dag!
Ola!
Bij deze laat ik jullie weten dat ik goed ben aangekomen.
Gisteren rond 5 uur kwam ik toe in Barajas, het vliegveld van Spanje. Een vriendelijke taxichauffeur bracht mij naar mijn huis-voor-3-maand. Een gezellig appartementje met alles wat ik nodig heb. Het is een mix van Ikea en ouderwets, maar op een toffe manier. Foto’s volgen nog…
De ‘kotmadam’ heeft mij niet alleen een rondleiding in het appartement gegeven maar een rondleiding in de buurt. Ze had ook mijn bed opgemaakt, een fles Coca Cola in de frigo gezet, confituur en boter nagelaten, enkele (Engelse) tijdschriften op de tafel gelegd… Echt een lieve en attente vrouw.
Deze morgen heb ik boodschappen gedaan in de supermarkt. (een soort grote kruidenierswinkel) Gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik las op de blog van Anaïs en Isaline dat ze wat problemen hadden met de halfvolle melk en het brood. Zelfde probleem hier: Ik heb 10 minuten melk bestudeerd (en gelukkig op de juiste gegokt :D) maar helaas merkte ik bij het middageten dat ik toastbrood mee had. Gelukkig heb ik een broodrooster
Deze namiddag ben ik het centrum van de stad gaan verkennen. De Metro bracht me naar het hartje van Madrid in ongeveer 20 minuten. Die metro’s zijn super. Die zijn ontworpen om de mensen lui te maken. Ondergronds betekent trappen doen. Maar niet in Madrid. Of je neemt de lift, of je neemt de roltrappen om tot aan de metro te komen. Zelfs het stukje begane grond moet je niet zelf stappen. Daar is zo’n soort transport – loopband voorzien. Alles is heel duidelijk uitgelegd dus zelf denken hoef je ook al niet meer. Je zou nu denken: missen is onmogelijk. Maar helaas, met mijn richtinggevoel ging ik de verkeerde kant uit. Gelukkig mag je met een metroticket 3 uur ondergronds blijven. Tijd genoeg dus om mij terug op het juiste spoor te zetten.
Eenmaal op de Gran Via aangekomen had ik geen ogen genoeg om rond te kijken. Helemaal mijn ding zo’n levendige stad. In het terugkeren viel mij op dat iedereen leest op de metro… ook als de mensen niet kunnen zitten. Met een hand zoeken ze steun, met de andere houden ze hun boek, tijdschrift of krant vast.
Zo dit was een beetje een verslag van mijn eerste 2 dagen in Madrid
Volgende week woensdag komt het Amerikaanse meisje Terez mij vergezellen in ons appartementje. Ik kijk er al naar uit.
Hasta Luego!
Heleen
Bij deze laat ik jullie weten dat ik goed ben aangekomen.
Gisteren rond 5 uur kwam ik toe in Barajas, het vliegveld van Spanje. Een vriendelijke taxichauffeur bracht mij naar mijn huis-voor-3-maand. Een gezellig appartementje met alles wat ik nodig heb. Het is een mix van Ikea en ouderwets, maar op een toffe manier. Foto’s volgen nog…
De ‘kotmadam’ heeft mij niet alleen een rondleiding in het appartement gegeven maar een rondleiding in de buurt. Ze had ook mijn bed opgemaakt, een fles Coca Cola in de frigo gezet, confituur en boter nagelaten, enkele (Engelse) tijdschriften op de tafel gelegd… Echt een lieve en attente vrouw.
Deze morgen heb ik boodschappen gedaan in de supermarkt. (een soort grote kruidenierswinkel) Gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik las op de blog van Anaïs en Isaline dat ze wat problemen hadden met de halfvolle melk en het brood. Zelfde probleem hier: Ik heb 10 minuten melk bestudeerd (en gelukkig op de juiste gegokt :D) maar helaas merkte ik bij het middageten dat ik toastbrood mee had. Gelukkig heb ik een broodrooster
Deze namiddag ben ik het centrum van de stad gaan verkennen. De Metro bracht me naar het hartje van Madrid in ongeveer 20 minuten. Die metro’s zijn super. Die zijn ontworpen om de mensen lui te maken. Ondergronds betekent trappen doen. Maar niet in Madrid. Of je neemt de lift, of je neemt de roltrappen om tot aan de metro te komen. Zelfs het stukje begane grond moet je niet zelf stappen. Daar is zo’n soort transport – loopband voorzien. Alles is heel duidelijk uitgelegd dus zelf denken hoef je ook al niet meer. Je zou nu denken: missen is onmogelijk. Maar helaas, met mijn richtinggevoel ging ik de verkeerde kant uit. Gelukkig mag je met een metroticket 3 uur ondergronds blijven. Tijd genoeg dus om mij terug op het juiste spoor te zetten.
Eenmaal op de Gran Via aangekomen had ik geen ogen genoeg om rond te kijken. Helemaal mijn ding zo’n levendige stad. In het terugkeren viel mij op dat iedereen leest op de metro… ook als de mensen niet kunnen zitten. Met een hand zoeken ze steun, met de andere houden ze hun boek, tijdschrift of krant vast.
Zo dit was een beetje een verslag van mijn eerste 2 dagen in Madrid
Volgende week woensdag komt het Amerikaanse meisje Terez mij vergezellen in ons appartementje. Ik kijk er al naar uit.
Hasta Luego!
Heleen
dinsdag 5 januari 2010
Heleen heeft een NIEUW dak boven haar hoofd
Ik heb zonet vernomen dat ik op een ander adres zal verblijven.
Bijdeze worden kaartjes best naar volgend adres verstuurd:
Avenida del Doctor Federico Rubio y Gali, 98, 2º C
28040 Madrid
Ik weet nu niet of ik blij of verdrietig moet zijn. Ik had mij al een beetje ingesteld op het vorige adres, maar wie weet is mijn nieuwe kamer veeeeel mooier :)
We zullen zien...
De Amerikaanse kotgenoot waar ik het eerder over had, verhuist ook mee. Zij zal een weekje later toekomen.
Groetjes
Heleen
Bijdeze worden kaartjes best naar volgend adres verstuurd:
Avenida del Doctor Federico Rubio y Gali, 98, 2º C
28040 Madrid
Ik weet nu niet of ik blij of verdrietig moet zijn. Ik had mij al een beetje ingesteld op het vorige adres, maar wie weet is mijn nieuwe kamer veeeeel mooier :)
We zullen zien...
De Amerikaanse kotgenoot waar ik het eerder over had, verhuist ook mee. Zij zal een weekje later toekomen.
Groetjes
Heleen
zaterdag 2 januari 2010
Nog even mijn Mede-Internationale-studenten voorstellen:
De onderste rij: Bart (Portugal), Ynske (Uganda), Stephanie (Uganda), Suzanne (Tanzania), Sabrina (Tanzania)
De middelste rij: Anaïs (Spanje), Candy (België), Isaline (Spanje) en ik (Spanje)
De bovenste rij: Annelies (Noorwegen), Amelie (Noorwegen) en Stephanie (België)
(Jeska staat niet op de foto, zij gaat naar Kameroen)
Een fijn 2010 aan iedereen gewenst. Voor mij zal 2010 vooral een jaar vol verrassingen zijn: eerst mijn grote avontuur naar de hoofdstad van Spanje en daarna afstuderen. Spannend :)
Ik wens mijn Mede-Internationale-Studenten ook een super 2010 met een ervaring om nooit meer te vergeten!!
Nog 15 dagen en ik vertrek... (HELP)
Ik kan moeilijk omschrijven hoe ik mij nu voel. Ik kijk enorm uit naar de periode in Madrid, maar ik wil niet vertrekken. Hoe raar is dat niet??
Afscheid nemen is niets voor mij. Ik waarschuw jullie nu al, verwacht jullie maar aan een regenval van tranen!
Maar daartegenover staat dan natuurlijk die tijd in Madrid waar ik zo naar uitkijk. Spaans leren, de straten van Madrid verkennen, vriendjes maken, op een bankje in Parque del Retiro van de (winter)zon genieten, en nog zo veel meer...
Hoewel mijn dromen de laatste tijd vooral bestaan uit mogelijke doemscenario's vertrek ik toch met een gerust hart.
Maar het is nog 15 dagen, eerst moet ik mij nog door de examenperiode spartelen. En geloof mij maar, met zo'n vooruitzichten is de concentratie toch ver zoek!!!
De volgende keer dat je van mij zal horen zal ik 1315 kilometers verder zitten.
Tot dan!!
Heleen
Ik wens mijn Mede-Internationale-Studenten ook een super 2010 met een ervaring om nooit meer te vergeten!!
Nog 15 dagen en ik vertrek... (HELP)
Ik kan moeilijk omschrijven hoe ik mij nu voel. Ik kijk enorm uit naar de periode in Madrid, maar ik wil niet vertrekken. Hoe raar is dat niet??
Afscheid nemen is niets voor mij. Ik waarschuw jullie nu al, verwacht jullie maar aan een regenval van tranen!
Maar daartegenover staat dan natuurlijk die tijd in Madrid waar ik zo naar uitkijk. Spaans leren, de straten van Madrid verkennen, vriendjes maken, op een bankje in Parque del Retiro van de (winter)zon genieten, en nog zo veel meer...
Hoewel mijn dromen de laatste tijd vooral bestaan uit mogelijke doemscenario's vertrek ik toch met een gerust hart.
Maar het is nog 15 dagen, eerst moet ik mij nog door de examenperiode spartelen. En geloof mij maar, met zo'n vooruitzichten is de concentratie toch ver zoek!!!
De volgende keer dat je van mij zal horen zal ik 1315 kilometers verder zitten.
Tot dan!!
Heleen
Abonneren op:
Posts (Atom)